ΕΝΑΣ ΧΡΟΝΟΣ ΜΕ ΑΓΝΩΣΤΑ ΤΑ ΑΙΤΙΑ ΤΗΣ ΠΥΡΚΑΓΙΑΣ ΚΑΙ ΤΑ ΜΠΟΛΙΑΜΑΤΑ
Του Θωμά Κιούση*
Ένας χρόνος πέρασε και ακόμα δεν έχουμε επίσημο πόρισμα, επομένως δε γνωρίζουμε τίποτα για τα αίτια της πυρκαγιάς που κατέστρεψε μεγάλο μέρος του ελαιώνα στον Πρόδρομο (Χώστια) Βοιωτίας(Δείτε Εδώ).
Η υπόθεση παραμένει ανοιχτή. Θα περιμέναμε όμως από τους αρμόδιους με την εμπειρία που διαθέτουν και την αναζήτηση που έχουν κάνει, να είχαν ήδη αποφανθεί για τα αίτια για να γνωρίζουν και οι πολίτες την επίσημη θέση της πολιτείας.
Να μη μένει έτσι το πεδίο ανοιχτό σε κάθε είδους αιτιάσεις, απόψεις, γνώμες που μπορεί να είναι πιο κοντά ή εντελώς μακριά από την πραγματικότητα.
Όλη αυτή η καθυστέρηση αποτελεί πλήγμα στην εμπιστοσύνη, σε συνδυασμό με τα όσα διέρρευσαν το προηγούμενο διάστημα σχετικά με τους χειρισμούς και το παρασκήνιο για τις πυρκαγιές στο Μάτι, τα Κύθηρα, τη Μάνη, αλλά και την ανεπαρκή και αναποτελεσματική αντιμετώπιση της πυρκαγιάς στα Χώστια.
Πέρα από τη σχετική καθυστέρηση στην άφιξη των πεζοπόρων, τα εναέρια, μετά από κάποιες ρίψεις το πρωί, εξαφανίστηκαν εντελώς για να επανεμφανιστούν μετά το μεσημέρι όταν ήταν πλέον αργά. Αν είχε μείνει έστω και ένα η καταστροφή θα ήταν πολύ μικρότερη. Ακόμα και αν στην πυρκαγιά στην Εύβοια κινδύνευαν σπίτια, ο μηχανισμός θα έπρεπε να είναι σε θέση να αντιμετωπίσει και δύο και τρεις και περισσότερες μεγάλες πυρκαγιές, ειδικά σε τόσο κοντινή απόσταση όπως αυτές οι δύο.
Σε ότι αφορά το θέμα των αποζημιώσεων, οι διαδικασίες προχωρούν ως συνήθως με πολύ αργούς ρυθμούς, με πενιχρά ποσά και περιορισμένο αριθμό δικαιούχων λόγω των όρων και προϋποθέσεων που προβλέπονται. Οι τρέχουσες εκτιμήσεις κάνουν λόγο για αρχές του νέου έτους.
Ο δήμος Θηβαίων θα μπορούσε να ζητήσει από τα αρμόδια υπουργεία και μέσω των θεσμικών φορέων της αυτοδιοίκησης, την κατάργηση του ορίου των 70 ετών, αυτής της απαράδεκτης προϋπόθεσης που προβλέπει ο Κανονισμός Κρατικών Ενισχύσεων, προκειμένου κάποιοι να δικαιούνται αποζημίωσης. Γνωρίζοντας πώς έχουν τα πράγματα στα χωριά μας, είναι προφανές ότι έτσι αποκλείεται πολύ μεγάλος αριθμός δικαιούχων.
Επίσης, θα πρέπει να είναι κατά κύριο επάγγελμα αγρότες για να πάρουν το σύνολο της έτσι και αλλιώς πενιχρής ενίσχυσης. Αν δεν είναι κατά κύριο επάγγελμα θα πάρουν μόνον την ανασύσταση των δέντρων και όχι την απώλεια της παραγωγής.
Δηλαδή αυτοί που δεν είναι κατά κύριο επάγγελμα αγρότες, που επιβαρύνονται με πολύ μεγαλύτερα κόστη (κλαδέματα, οργώματα, αποψιλώσεις, παραφυάδες, ελαιοσυγκομιδή), λόγω της μη μόνιμης παρουσίας τους, δε δικαιούνται και την απώλεια της παραγωγής, δεδομένου και ότι τα δέντρα θα κάνουν αρκετά χρόνια για να επανέλθουν;
Είναι όλοι καλοί απλά για να πληρώνουν;
Με αυτά τα δύο, σε συνδυασμό με τα δημογραφικά δεδομένα και την προοπτική, πώς θέλουμε να στηριχθεί ο αγροτικός τομέας και ειδικότερα η ελαιοπαραγωγή στη χώρα; Πώς τη στηρίζουμε; Οι πιο νέοι που δεν είναι και κατά κύριο επάγγελμα αγρότες μετά από ένα τέτοιο συμβάν, θα ξανασχοληθούν; Καλά κάνουμε που διαφημίζουμε το ελληνικό λάδι, αλλά…
Να θυμίσουμε, ότι η επανειλημμένη πρότασή μας σε δημοτικά συμβούλια του δήμου Θήβας, να μεριμνήσει ο δήμος για να προμηθευτούν οι πληγέντες με δενδρύλλια (μπολιάματα) ως μια ελάχιστη ένδειξη στήριξης, μια ανακούφιση και ενίσχυση μετά τη μεγάλη ζημιά που υπέστησαν, παραμένει ενεργή και έχει εκφραστεί η θετική στάση του δημάρχου για το θέμα.
Η έξαρση της πανδημίας και η απαγόρευση μετακινήσεων τους προηγούμενους μήνες δεν επέτρεψαν την υλοποίηση της πρότασης.
Ωστόσο, αναμένουμε τη θετική εξέλιξη.
* Δημοτικός σύμβουλος δήμου Θηβαίων
